இங்கே,
அங்கே என்று இருக்கின்ற அனைத்தையும் பிடித்க்க்கொண்டு இல்லாததாக இருக்கிறதையே பலர்
கடவுள் என்று கூறுகின்றனர். உண்மையில் இங்கும்
அங்கும் இருக்கிற அனைத்தும் கடவுள்; அவற்றை எல்லாம் பிடித்துக்கொண்டு இருக்கிற இல்லாததும்
கடவுள். கடவுள் இருக்கிறதாகவும் இல்லாமல் இருக்கிறதாகவும்(Is/Not is, Am/Not am). காணக்கூடியதும்(Seen)
காண முடியாததும்(Unseen) கடவுள்தான். கடவுளன்றி வேறு எதுவும் இல்லை(There is
nothing but God). இதுதான் கடவுள் பற்றிய சரியான புரிதல், வரையறை.
எது
இருக்கிறதோ, எது காணக்கூடியதோ அதுதான் கடவுள் என்பதும் பிழையானது. எது இல்லாததோ, எதை
காண முடியாதோ அதுவே கடவுள் என்பதும் பிழையே. கடவுள் இல்லாத ஒன்று இருக்கிறது என்பதையே
இந்த இரண்டு பிழையான கருத்துக்களும் கூறுகின்றன. காணக்கூடியது மட்டும்தான் கடவுள் என்றால்
காணமுடியாதது கடவுள் இல்லை என்றாகிறது. இந்த கூற்றுப்படி, கடவுள் இல்லாத ஒன்று காண
முடியாததாக இருக்கின்றது என்றாகும். அதேபோல,
காணமுடியாதது மட்டுமே கடவுள் என்றால் காணக்கூடியது கடவுள் இல்லை என்றாகிறது. இந்த கூற்றுப்படி,
கடவுள் இல்லாத ஒன்று காணக்கூடியதாக இருக்கின்றது என்றாகும். காண முடியாதது கடவுள் அல்ல
என்பதும், காணக்கூடியது கடவுள் அல்ல என்பதும் பிழையான கருத்துக்கள். கடவுள் இல்லாத
எதுவும் இல்லை(There is nothing God is not). இதுதான் யதார்த்தம்(reality). இதுதான்
ஒரேயொரு யதார்த்தம்(Single Reality); இறுதி யதார்த்தம்(Ultimate Reality); கடைசி யதார்த்தம்(Final
Reality).
இங்கே,
அங்கே என்பதை படைத்ததினால் கடவுள் தன்னையே அனுபவித்து அறிந்து கொள்வது சாத்தியமானது.
கடவுள் தனக்குள்ளேயே பெரிய வெடிப்பை நிகழ்த்தி(explosion) சார்பியலை படைத்தது(relativity);
சார்பு உலகத்தை படைத்தது(relative world). அதன்மூலம் இருமை என்பதும் உறவு என்பதும்
இருப்புக்கு வந்தன. இந்த சார்பு உலகத்தில் ஒன்றோடு ஒன்று எப்பொழுதும் சார்ந்தே இருக்கும்,
நடக்கும். இடம், பொருள், காலம், நிகழ்வு என்று எதுவாக இருந்தாலும் ஒன்றுக்கொன்று சார்ந்தே
அமையும். கடவுள் தனக்கு உள்ளேயே நிகழ்த்திய
இந்த வெடிப்பைத்தான் அறிவியலார்கள் பிரபஞ்சம் தோன்றுவதற்கு காரணமான பெரு வெடிப்பு என்கிறார்கள்(Big
Bang). இந்த மகத்தான வெடிப்புக்கு பிறகு இல்லாததிலிருந்து
இருக்கிற அனைத்தும் படைக்கப்பட்டது. இல்லாதது என்பது கடவுள் தான். அறிய முடியாத ஆற்றலாக
இருப்பதால் அதை இல்லாத நிலை எனலாமே தவிர அது எப்பொழுதும் அந்த நிலையிலேயே இருக்கிறது.
சில மதங்கள் கடவுள் எல்லாவற்றையும் இல்லாததிலிருந்து படைத்தார் என்று கூறினாலும் அவர்
தான் அல்லாத, தனக்கு வெளியே இந்த பிரபஞ்சத்தை ஒன்றும் இல்லாததிலிருந்து படைத்தார் என்றுதான்
கூறுகின்றன. அது பிழையான கருத்து.
இவ்வாறு
பெரு வெடிப்பு நிகந்தவுடன் தனிமங்கள் எல்லா திசைகளிலும் அதிவேகமாக சிதறி ஓடின. இப்படி
அவை ஓடியதால் காலம் படைக்கப்பட்டது. ஒரு பொருள் முதலில் இங்கே இருந்தது ; பிறகு அது
அங்கே இருந்தது; இங்கிருந்து அங்கு செல்வதற்கு அது எடுத்துக்கொண்ட நேரம் கணக்கிடக்கூடியது என்று காலம் இருப்புக்கு
வந்தது. கடவுளின் காணக்கூடிய பகுதிகள் தங்களுக்குள் ஒன்றையொன்று தொடர்பு படுத்தி தங்களை
வரையறை செய்துகொள்ள தொடங்கின. அதேபோல், கடவுளின் காணமுடியாத பகுதிகளும் தங்களை வரையறை
செய்துகொள்ள தொடங்கின.
காணக்கூடியது,
காண முடியாதது என்று பிரபஞ்சத்தை பிரித்து, சுத்தமான ஆற்றலில் இருந்து இப்பொழுது இருக்கிற
காணக்கூடிய, காண முடியாத அனைத்தையும் கடவுள் படைத்தது. அதாவது, பௌதீக பிரபஞ்சம்(Physical
universe) மட்டும் படைக்கப்படவில்லை. பௌதீகத்திற்கு மேலான பிரபஞ்சமும்(Metaphysical
universe) படைக்கப்பட்டது. இதுதான் இருக்கிறேன்/இல்லாமல் இருக்கிறேன்(Am/Not am) என்கிற
சமன்பாடு. இந்த சமன்பாட்டின் முதல் பாதி தான் காணக்கூடிய பௌதீக பிரபஞ்சம். அதன் இரண்டாம்
பாதி தான் காணமுடியாத பௌதீகத்திற்கு மேலான பிரபஞ்சமும். கடவுளின் அங்கமான சமன்பாட்டின்
முதல் பாதி வெடித்தது போலவே, இரண்டாம் பாதியும் வெடித்தது. அதிலிருந்து முழுமையை விட
சிறிய எண்ணற்ற ஆற்றல் அலகுகள்(energy units) படைக்கப்பட்டன. இவைகளைத்தான் நாம் ஆவிகள்(spirits)
என்று கூறுகிறோம் சமன்பாட்டின் முதல் பாதி
ஜட உலகம்(material world). அதன் இரண்டாம் பாதி ஆவி உலகம்(spirit world). இதுவே சார்பு உலகம்(relative world) .
--- தொடரும்